<p>Iedere Nederlander krijgt ooit te maken met kanker. Of je het nu zelf hebt, of iemand om wie je geeft, kanker ontwricht je leven.</p><p>KWF is al ruim zeventig jaar tegen kanker. Maar nog meer dan dat zijn we vóór het leven. Daarom financieren we niet alleen levensreddend onderzoek, maar zetten we ons ook in voor een beter leven voor iedereen die leeft met kanker.</p><p><br /></p><p>KWF. Tegen kanker. Voor het leven.<br /></p>

<p>Met het zweet nog op zijn rug van de fysiotherapie is Kenneth onderweg naar buiten. Bewegen is een goede afleiding voor hem tussen de chemokuren door. Maar twee dames versperren de gang. ‘Weet u dat u hier ook terecht kunt voor andere steun en hulp?’, vragen ze. Ze houden een koffiekan omhoog. Overrompeld volgt Kenneth ze. Anderhalf uur later stapt hij – ondanks de boterkoek – tien kilo lichter naar buiten. ‘Het voelde goed om mijn verhaal en zorgen eindelijk eens te delen met ervaringsdeskundigen.’</p>

<h4>Ik ga dood</h4><p>In 2014 krijgt Kenneth de diagnose endeldarmkanker. ‘Ik schrok me wezenloos. Ik was vader van een gezin met drie opgroeiende kinderen. Die eerste nacht hebben mijn vrouw en ik liggen huilen in elkaars armen. Ik dacht echt: ‘ik ga dood’. Gelukkig bleek behandeling mogelijk en begon ik met een chemokuur. Wel maakte ik me zorgen of ik ziek en kaal zou worden. Bij de huisarts zag ik een folder liggen voor oncologische fysiotherapie. Het sporten onder begeleiding sprak me direct aan. Ik wilde zo fit mogelijk blijven tijdens en na de behandeling. En die fysiotherapie vond dus plaats in het inloophuis.’</p>

<p>‘Hier kan ik praten, maar de kanker ook even vergeten’</p>

<h4>Stijf van spanning</h4><p>Er zijn zo’n 75 inloophuizen in Nederland. ‘Kankerpatiënten en hun naasten krijgen hier hulp en ondersteuning’, vertelt directeur Michel Daenen van inloophuis Huis aan het Water in Katwoude. ‘Naast goede medische zorg hebben mensen ook vaak behoefte aan ondersteuning en een gesprek. Vaak staan patiënten stijf van de spanning en angsten. Of voelen ze zich eenzaam, omdat ze hun gevoelens en ervaringen niet kunnen delen. Ook zijn we er voor naasten. Want er verandert veel in de thuissituatie als je partner of ouder kanker heeft of heeft gehad.’</p>

<p>‘Het voelde goed om mijn verhaal en zorgen eindelijk eens te delen met ervaringsdeskundigen’</p>

<h4>Grapjes maken</h4><p>Voor Kenneth voelt het inloophuis als een tweede thuis. ‘Het is een warm bad. Ik kwam erachter dat ik behoefte had om te praten en om gehoord te worden. Hier kan dat, met mensen die ook kanker hebben of er niet zo van staan te kijken als je het hebt. Je kunt je verhaal doen, maar ook grapjes maken en de kanker juist even vergeten.’ </p>

<h4>Van psycholoog tot voetmassage</h4><p>Michel vertelt: ‘De meeste mensen komen naar het inloophuis via mond-tot-mondreclame, de huisarts of het ziekenhuis. Vaak kijken we in een eerste gesprek hoe de vlag erbij hangt en wat we kunnen betekenen met passende zorg. Ook organiseren we activiteiten voor patiënten en naasten. Bijvoorbeeld wandelen, zingen, koken of yoga. Verder is er in dit inloophuis ook professionele zorg aanwezig, zoals van de fysiotherapeut of de psycholoog. Allemaal onder één dak. Zo kun je na een gesprek met de psycholoog ontspannen met een voetmassage of een kop thee.’</p>

<p>‘Hier kun je praten met mensen die ook kanker hebben of er niet zo van staan te kijken als je het hebt’</p>

<h4>Pannenkoeken bakken</h4><p>Toch leven er nog hardnekkige vooroordelen over het inloophuis. ‘Mensen denken weleens dat je hier alleen maar komt om te huilen’, vertelt Michel. ‘Terwijl we er juist voor iedereen zijn. Gelukkig krijgen inloophuizen steun van KWF Kankerbestrijding. Niet alleen financieel, maar ook op het gebied van meer zichtbaarheid en bekendheid. Op de website kanker.nl staat onder andere informatie over inloophuizen in de buurt en wat daar te doen is. Zo komen kinderen en jongeren hier bijvoorbeeld om samen pannenkoeken te bakken. We hopen dat meer mensen ons weten te vinden. Want als je klaar bent met de behandeling, beter bent of niet meer beter wordt, val je in een gat. Dan biedt een inloophuis veel steun.’</p>

<h4>Even vergeten</h4><p>Kenneth beaamt dat: ‘Nog steeds heb ik last van klachten die niet meer overgaan. Toch heb ik dankzij het inloophuis de ziekte wel echt een plek kunnen geven. Daarom ben ik inmiddels zelf dat luisterende oor voor anderen geworden. Ik geef steun, luister en zorg dat mensen zich gezien en gehoord voelen.’</p>

Ook al is Kenneth nu klaar met de behandeling van kanker, de ziekte speelt nog steeds een rol in zijn leven. In inloophuis Huis aan het Water vond hij in eerste instantie steun, een goed gesprek én taart. Nu biedt hij zelf die steun aan anderen. In gesprek met Roelof Hemmen vertelt hij: ‘In zo’n zware en eenzame periode is dit huis een warm bad.’